Στης μάχης τον οικτρό, απόκοσμο αχό λικνίζονταν ο πόθος μου σε ήπια νερά Πανώριο ήταν καράβι φερμένο απ'αλλού όρμησα να τ'αδράξω με χέρια στιβαρά Η πλάστιγγα σαν έγειρε στου δίκαιου τη μεριά έμπηξα τα πόδια μου ατσάλινα στην άμμο Πολέμαρχος ολάκερης αιώνιας γενιάς όλους τους απώθησα, ήξερα τι να κάμω (1/3)
Διάπλατες ανοίξτε τις πύλες του Ελλάνιου θρύλου τροπαιοφόρος έρχεται ο αδελφός του Αισχύλου (x2) Αλίμονο το τίμημα του ηρωισμού βαρύ τα μάτια μου τα τύφλωσε το αίμα και ο πόνος Μα το καράβι έμεινε στην κόκκινη ακτή μα εγώ το συντροφεύω ανίκητος και μόνος Το πέρασμα ψυχρό στου Αχέροντα την όχθη γκρίζα περιγράμματα σκιές στοχαστικές Τον αδελφό του Αισχύλου λιτά καλωσορίζουν την ώρα που της νίκης δεσπόζουν ιαχές (2/3)
http://www.youtube.com/watch?v=Bt6f1_MryQY
ReplyDeleteΤους είχα δει 24 Ιουνίου 2011, Παρασκευή, 1η ημέρα των Προμηθείων, σε εκείνο το θεατράκι στο Λιτόχωρο. Είχε προηγηθεί τελετή από Λάβρυς και Διόνυσο Ελευθερέα και συναυλία των Κάβειρος. Παρ'ότι το απόγευμα το θεατράκι μάζεψε εκατοντάδες, μόλις αντιλήφθηκαν αρκετοί ντόπιοι ότι θα παρίσταντο σε ειδωλολατρική εορτή έφυγαν άρον-άρον, ε μην καταλήξουν και σε καμμία Κόλαση! Οπότε έμειναν αυτοί που έπρεπε.
ReplyDeleteΝα ήταν περασμένες 11 όταν βγήκαν οι Τέθριππον; Βγήκαν για να το ευχαριστηθούν και πρέπει να έπαιξαν κυριολεκτικά όλα τους τα κομμάτια. Θυμάμαι τον Ανδρείο να αντηχεί ώρα 2α πρωινή μέσα στη βουνίσια ψύχρα εκείνης της καλοκαιρινής νύχτας και από κάτω καμμιά 10αριά οπαδοί να χορεύουν ακούραστα.
Είθε η πλάστιγγα να γείρει στου δίκαιου τη μεριά!