Το Αρχαίο Μεγαλείο και η σημερινή γεωπολιτική ασημαντότης του ρωμέικου ψευδοκράτους

Όταν εκδηλώνουμε την βούλησή μας να ομοιάσουμε στους Αρχαίους Έλληνες ή δηλώνουμε ότι είμαστε απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων, σημαίνει ότι η συνειδησιακή μας ταυτότης ανάγεται στο απώτατο παρελθόν.

Όσοι εξ ημών εξωτερικεύουμε τέτοιες αντιλήψεις, θα πρέπει να έχουμε στον νού μας ότι και η γεωπολιτική μας αντίληψη πρέπει να ομοιάζει με των Αρχαίων Ελλήνων. Ήτοι, θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ένα μεγάλο Μεσογειακό κράτος που θα εκτείνεται από τον Εύξεινο Πόντο μέχρι τις Ηράκλειες Στήλες.

Δυστυχώς κάποιοι ομόθρησκοι κάνουν τον εξής ατυχή συνδυασμό: Ασπάζονται την Ελληνική Θρησκεία και το Αρχαίο Έθος, αλλά ταυτίζουν την πολιτισμική τους αντίληψη με τα σημερινά γεωγραφικά σύνορα της Ελλάδος και συνεπώς αποτυπώνουν στο μυαλό τους μία μικρή Ελλάδα στην νοτιοανατολική άκρη της Ευρώπης, υποταγμένη στο Ευρωπαϊκό ομοσπονδιακό μόρφωμα.

Ουδέποτε οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν τέτοια γεωπολιτική αντίληψη. Ο συνδυασμός αρχαίου κλέους και δυτικής Ευρώπης, δημιουργήθηκε στα νεώτερα χρόνια, κυρίως μετά την Ευρωπαϊκή Αναγέννηση, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν αντανακλά τα γεωπολιτικά συμφέροντα της Ελλάδος.

Αν όντως πρεσβεύουμε το Αρχαίο Έθος, είναι αδιανόητο στο πεδίο της πολιτικής, της στρατηγικής, και της γεωπολιτικής, να αποδεχόμαστε την θέση του πτωχού συγγενούς της Ευρώπης.

Το πολιτισμικό μεγαλείο της Ελλάδος πρέπει να συνδυαστεί με την γεωπολιτική της αξία. Ο κάτωθι δεύτερος χάρτης, έχοντας αποτυπωθεί στην συλλογική μνήμη πολλών Ελλήνων, αποτελεί παρέκκλιση, παραφωνία, γνωστική ασυμφωνία, σε σχέση με το Αρχαίο Έθος. Διότι αποσυνδέει τα πολιτισμικά σύνορα του Ελληνισμού από τα γεωπολιτικά του σύνορα.

Μόνον ο πρώτος χάρτης, συμφωνεί με την Ελληνική γεωπολιτισμική αντίληψη των Προγόνων μας.

Όταν μιλάμε για το πολιτισμικό μεγαλείο των Αρχαίων Προγόνων, είναι αδιανόητο να το συνδυάζουμε με την γεωπολιτική ασημαντότητα του σημερινού ρωμέικου ψευδοκράτους, ή ακόμη χειρότερα με το ομοσπονδιακό βαρβαρικό μόρφωμα του γαλλο-γερμανικού άξονος.