Η ΕΕ έχει επιβάλλει την ενοποίηση των ηλεκτρικών δικτύων σε όλη την Ευρώπη, εισάγοντας πολλαπλές δομικές τρωτότητες στην ενεργειακή ασφάλεια των κρατών-μελών. Απεδείχθη προσφάτως στην Ιβηρική χερσόνησο ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνον η πράσινη απάτη. Η δομική αστάθεια προξενείται από την υποχρεωτική ενοποίηση των ηλεκτρικών δικτύων, και την χρηματιστικοποίηση του ηλεκτρικού ρεύματος.
Όσοι κατά καιρούς αμφιβάλλουν για το αν η Ελλάδα μπορεί να ασκεί πολιτική μεγάλης δυνάμεως, ας διαβάσουν τί κάνει το Κατάρ.
Εδώ και δεκαετίες χρηματοδοτεί ισλαμικά κινήματα σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας μία στρατηγική αντίστοιχη του Κινεζικού προγράμματος, "Πρωτοβουλία μιας ζώνης και ενός δρόμου" (Belt and Road Initiative).
Με την μόνη διαφορά ότι το Κατάρ δεν επενδύει σε εξαγορά λιμένων, υποδομών, και εμπορικών διαδρόμων όπως η Κίνα, αλλά σε εξαγορά ισλαμικών κομμάτων, οργανώσεων, και κινημάτων.
Η εκπεσούσα διεθνής φιλελεύθερη τάξη πραγμάτων υπεστήριζε μετά μανίας ότι τα κρατικά σύνορα είναι απαραβίαστα, εννοώντας την αλλαγή τους μέσω στρατιωτικής βίας.
Αλλά είναι απολύτως ηθικό και συμβατό με το διεθνές «δίκαιο» να παραβιάζωνται τα κρατικά σύνορα από ορδές λαθροεποίκων στο όνομα του ανθρωπισμού.
Παρά το εκπεφραζόμενο μένος μεταξύ
φιλοΓερμανών και φιλοΡώσσων, λόγω ιδεολογικών προτιμήσεων στα πλαίσια του 2ου
παγκοσμίου πολέμου, αρκετοί εξ αυτών παραβλέπουν το γεγονός της μυστικής
στρατιωτικής συνεργασίας μεταξύ της ηττημένης Γερμανίας και της Σοβιετικής
Ενώσεως, στην περίοδο 1922-1933.
Σήμερα, ενώ αρκετοί φιλοναζί εκδηλώνουν την αντιπάθειά τους εναντίον των κομμουνιστών, λησμονούν την υπογραφή της Συνθήκης του Ραπάλλο το 1922, όπου απεκατεστάθησαν οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ενώσεως.
Η Ελλάδα δεν πρέπει να είναι απούσα από το Συριακό πολεμικό μέτωπο. Το Ισραήλ ξεκίνησε βομβαρδισμούς εναντίον στόχων του φιλοτουρκικού καθεστώτος του Al-Jolani. Διακινούνται φήμες για εμπλοκή της τουρκικής αεροπορίας στον εναέριο χώρο της Συρίας.
Το μεγάλο πρόβλημα με συστημικά και
μετριοπαθή κόμματα, όπως το γερμανικό AfD, είναι ότι εκπαιδεύουν τον λαό στην
καθεστωτική νομιμότητα.
Με το παραμικρό, διώκουν τα πιό ριζοσπαστικά στοιχεία από το κόμμα τους
(για να μην τους αποκαλέσουν φασίστες οι αντίπαλοι), με αποτέλεσμα να
αυτοϋπονομεύωνται. Διαρκώς νοθεύουν το πολιτικό τους μήνυμα προκειμένου
να μην αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το καθεστώς.
Ούτε προετοιμάζουν τα στελέχη τους για πολιτικό αγώνα εκτός νόμου. Αντιθέτως επιμένουν μανιωδώς να πολιτεύωνται μέσα σε ένα νομικό πλαίσιο το οποίο διαρκώς συρρικνώνεται εις βάρος τους.
Πώς θα έδειχναν οι μη-στρατιωτικές πολεμικές επιχειρήσεις της Ελλάδος
εναντίον ενός προαιώνιου εχθρού;
Οι μη-στρατιωτικές πολεμικές επιχειρήσεις θα διεξήγοντο επί δεκαετίες. Θα
ήτο συνδυασμός φανερών και μυστικών ενεργειών, με έμφαση στις φανερές
δραστηριότητες.
Ως πολεμικό εργαλείο βασίζονται στην εμπέδωση της αυτοϋπονομεύσεως ως κάτι
θετικό εκ μέρους του εχθρού. Η συλλογική αυτοκτονία πρέπει να εκλαμβάνεται ως
προοδευτική αξία, και να επιδιώκεται ως αυτοσκοπός από την κοινωνία-στόχο.
Πολεμικοί στόχοι των μη-στρατιωτικών επιχειρήσεων δεν είναι οι εχθρικές αποθήκες πυρομαχικών, ούτε τα εχθρικά πολεμικά αεροσκάφη. Είναι το αξιακό σύστημα, οι κοινωνικές προτεραιότητες, οι συνειρμικές αποθήκες, το συλλογικό υποσυνείδητο, και η δομή των κινήτρων-αντικινήτρων που επικρατούν στο κράτος-στόχο.
Aμέσως μετά την διάλυση της EE και του NATO, αν δεν διαλυθεί ο Ρωσσικός στρατιωτικός συνασπισμός (CSTO), που αποτελεί μία μικρογραφία του Συμφώνου της Βαρσοβίας, και η Ευρασιατική Ένωση, θα έχουμε ακριβώς τα ίδια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε σήμερα με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.