Για να γίνει η Ελλάδα μεγάλη δύναμη δεν πρέπει να επαναλάβει τα λάθη εξωτερικής πολιτικής των ηττημένων και παρηκμασμένων μεγάλων δυνάμεων

 

Η Ελλάδα θέλει αλλαγή καθεστών στην Δύση, αλλά όχι να ανέλθουν εθνικιστικά καθεστώτα στην θέση των εχθρικών προς εμάς φιλελεύθερων καθεστώτων. Η Ελλάδα πρέπει να υποστηρίζει δουλικά καθεστώτα, εύπλαστα, επιρρεπή στις διαταγές μας.

Δεν μας ενδιαφέρει αν παραμείνουν φιλελεύθερα καθεστώτα. Αλλά τα θέλουμε υποτακτικά στον Ελληνισμό, όπως έχει επιτύχει ο σιωνισμός και ισλαμισμός για τα δικά τους συμφέροντα στην Δύση.

Στην Βρετανία για παράδειγμα, δεν θα θέλαμε να ανέλθει στην εξουσία ένα εθνικιστικό κόμμα το οποίο θα προσπαθούσε να αναβιώσει την βρετανική αυτοκρατορία. Θέλουμε ένα καθεστώς, αφ' ενός φιλικό και επιρρεπές στις Ελληνικές διεκδικήσεις, αφ’ ετέρου να κρατήσει τα βρετανικά σύνορα ανοικτά. Να παραμείνει προσηλωμένο στην μετατροπή του Ηνωμένου Βασιλείου σε πολυπολιτισμικό και πολυεθνικό κράτος, αμετακλήτως. Με τελικό σκοπό τον κατακερματισμό του σε μικρά κρατίδια.

Ο ιδεολογικός διεθνισμός, ήτοι η οριζόντια αντίληψη ότι αυτό που υποστηρίζουμε στο εσωτερικό, πρέπει να το υποστηρίζουμε και στο εξωτερικό αποτελεί αυτοκαταστροφική πολιτική. Είναι σαν να υποστηρίζουμε ότι εφ’ όσον στο εσωτερικό της χώρας μας επιδιώκουμε την δημογραφική αύξηση των Ελλήνων, το αυτό πρέπει να επιδιώκουμε για τα ξένα κράτη. Μα έτσι, θα προωθούσαμε την αύξηση της δημογραφικής ισχύος των ανταγωνιστών μας.

Δεν υπάρχει λόγος να ενισχύουμε τους ανταγωνιστές μας, με οιονδήποτε τρόπο. Η Ελληνική εξωτερική πολιτική πρέπει να εδράζεται στα Ελληνικά συμφέροντα, και όχι στα δυτικά, ανθρωπιστικά, χριστιανικά, ευρωπαϊκά συμφέροντα. Δεν μας αφορούν διότι δεν ανήκουμε σε αυτούς.

Δεν είμαστε ευρωπαίοι, δεν είμαστε δυτικοί, δεν είμαστε χριστιανοί. Είμαστε Έθνος ανάδελφον.