Mεγάλη Ελλάδα δεν σημαίνει επέκταση μόνον προς Ανατολάς. Σημαίνει επέκταση προς όλα τα σημεία του ορίζοντος

 

Όταν αρθρογραφούμε για την Μεγάλη Ελλάδα κάνοντας αναφορές για εδαφικές αξιώσεις προς διαφορετικά σημεία του ορίζοντος, εμφανίζονται συγκεκριμένες κατηγορίες αρνητικών σχολίων:

α) Αυτά δεν γίνονται (εννοούν ότι δεν πρέπει να διεκδικούμε), β) Ποιός θα τα κάνει αυτά (εννοούν ότι ο Ελληνικός Λαός πρέπει να περιμένει κάποιον μεσσία), γ) προτεραιότητά μας είναι η Τουρκία.

Δεν υπάρχουν προτεραιότητες στις εδαφικές αξιώσεις της Ελλάδος. Οι γεωπολιτικές ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται βάσει δικών μας προτιμήσεων. Ή είσαι έτοιμος να αδράξεις την ευκαιρία, ή την χάνεις δια παντός. Ούτε είναι δυνατόν να προβλέψουμε αν θα καταρρεύσει πρώτα ένα κράτος στην Δύση, ή στην Ανατολή, ή στον Βορρά, ή στον Νότο.

Υπάρχουν αρκετές αναφορές για την σταδιακή εσωτερική κατάρρευση του Αιγυπτιακού καθεστώτος. Το τρίγωνο ασταθείας Λιβύη-Σουδάν-Αίγυπτος έχει μετατραπεί σε γεωπολιτική τύρβη θρυμματοποιήσεως των εν λόγω κρατών.

Η φαινομενικώς ισχυρά Αίγυπτος λόγω του στρατιωτικού καθεστώτος που την κυβερνά επί δεκαετίες, μπορεί να κατακερματιστεί ανά πάσα στιγμή λόγω κοινωνικών πιέσεων. Μπορεί να ξεσπάσει ένας εμφύλιος πόλεμος.

Η Ελλάδα πρέπει να είναι έτοιμη να θέσει υπό τον έλεγχο της πόλεις όπως η Αλεξάνδρεια ή την διώρυγα του Σουέζ.

Για την Λιβύη έχουμε ξαναγράψει ότι η Ελλάδα δεν έχει κανένα συμφέρον να την αναγνωρίζει ως κράτος. Ούτε πρέπει να επιτρέψει την επανένωσή της σε ενιαίο κράτος. Έχει κάθε συμφέρον από την πολυδιάσπαση της Λιβύης κατά μήκος φυλετικών γραμμών, και από τον αφανισμό του εν λόγω μορφώματος από τον παγκόσμιο χάρτη.

O εμφύλιος πόλεμος στο Σουδάν έχει αποσταθεροποιήσει όλη την Βορειο-Ανατολική Αφρική δημιουργώντας δίκτυα μισθοφόρων, μεταφοράς όπλων, και πολεμάρχων. Η Ελλάδα πρέπει να προσεγγίσει την συγκεκριμένη σύγκρουση με όρους διαίρει και βασίλευε, ενισχύoντας αντιμαχόμενες παρατάξεις προκειμένου να αποκτήσει ισχυρό γεωπολιτικό έρεισμα στην Βορειο-Ανατολική Αφρική.

Ο στρατηγικός ανταγωνισμός με την Τουρκία δεν περιορίζεται στο Αιγαίο, στην Θράκη, και στην Κύπρο. Υπάρχει ανταγωνισμός για επιρροή στα Βαλκάνια, στον Εύξεινο Πόντο, στον Καύκασο, στην Κεντρική Ασία, στην Μέση Ανατολή, και στην Αφρική.

Συνεπώς όσοι λένε ότι προηγείται η Τουρκία, δεν διαθέτουν ολιστική αντίληψη του προβλήματος.

Αν μπορούμε να ξεριζώσουμε το γεωπολιτικό αποτύπωμα της Τουρκίας από την Λιβύη και τα Βαλκάνια με μία στρατηγική Aνακόντα (γεωπολιτική ασφυξία δια της σταδιακής περικυκλώσεως του εχθρού), επειδή θα το επιτρέψουν οι διεθνείς συνθήκες, δεν σημαίνει ότι θα απορρίψουμε την συγκεκριμένη ιδέα περιμένοντας πρώτα να απελευθερώσουμε την Κύπρο ή την Ανατολική Θράκη.

Αν αυτή την στιγμή διαλυθεί η Αίγυπτος και υπάρχουν πιθανότητες να ανακτήσουμε την Αλεξάνδρεια, πρέπει να το κάνουμε.

Οι συγκεκριμένες αναλύσεις δεν γίνονται για να εισακουσθούν από το μισελληνικό κατοχικό καθεστώς, αλλά για να αλλάξει τρόπο σκέψεως και συμπεριφοράς ο μέσος Έλλην.

Προφανώς ο Ελληνικός Λαός πρέπει να συγκροτεί παράλληλες και επαναστατικές υποδομές προκειμένου να κατεδαφίσει το σάπιο καθεστώς της μεταπολιτεύσεως. Αλλά για να το επιτύχει πρέπει να ενστερνιστεί έναν σκοπό.

Η Μεγάλη Ελλάδα δεν θα οικοδομηθεί περιοριστικώς προς την Ανατολή. Από την Αρχαιότητα ο Ελληνισμός διέθετε σημαντική παρουσία στον Νότο, στην Βόρειο Αφρική. Αν μας δοθεί η γεωπολιτική ευκαιρία να κάνουμε το πρώτο μεγάλο βήμα για την Μεγάλη Ελλάδα στην Βόρειο Αφρική, δεν πρέπει να διστάσουμε.