Το ξεχασμένο Κορσικανικό αντάρτικο δεν πρέπει να εγκαταληφθεί στην μοίρα του από τους Έλληνες

https://www.france24.com/en/europe/20220315-france-s-corsica-an-island-of-beauty-rocked-by-nationalist-unrest

Και ενώ η ζωή στο γυφτορωμέικο ψευδοκράτος κυλά ανέμελα, στην Κύρνο/Κορσική ο αγώνας για ανεξαρτησία από την Γαλλία συνεχίζεται.

Άλλη μία περιοχή με ελληνικό πληθυσμό-Μανιάτες ξεχασμένη και εγκαταλελειμμένη από τους "εθνικόφρονας", οι οποίοι πάντοτε ενδιαφερόντουσαν για το τί θα πούν "αι Μεγάλαι Δυνάμεις", και ποτέ για το τί ζητά ο Ελληνισμός της Διασποράς.

Άλλο ένα αντάρτικο ξεχασμένο από τους οπαδούς της "Μικράς πλην εντίμου Ελλάδος", όπως έγινε με το Μακεδονικό αντάρτικο, όπως έγινε με το Ποντιακό αντάρτικο, όπως έγινε με το Σικελικό αντάρτικο, όπως έγινε με το Κυπριακό αντάρτικο, έτσι και το Κορσικάνικο αντάρτικο ουδέποτε έλαβε έστω και την παραμικρή βοήθεια από τους γυφτορωμιούς πολιτικούς διότι απλούστατα είναι γυφτορωμιοί.

Πώς μπορεί να ωφεληθεί η Ρωσσία από την ουκρανική σύρραξη σε μακροπρόθεσμη βάση

Η Ρωσσία μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευθεί την σύρραξη στην Ουκρανία για να καταφέρει ένα συντριπτικό πλήγμα στο διεθνές φιλελεύθερο σύστημα:

-αποδολλαροποιώντας την οικονομία της και ενισχύοντας την διεθνή τάση αποδολλαροποιήσεως των εμπορικών συναλλαγών,

-δημιουργώντας εναλλακτικά δίκτυα τραπεζικών συναλλαγών παρακάμπτοντας το Swift,

-συνασπιζόμενη με αφρικανικές χώρες εναντίον της αποικιοκρατικής Δύσεως,

-προσφέροντας οικονομική και γεωπολιτική συμμαχία σε όσες χώρες θέλουν να απαλλαγούν από το σύμπλεγμα ΔΝΤ-ΕΕ διαγράφοντας μονομερώς τα χρέη τους-κάτι που ενδιαφέρει και την Ελλάδα,

-τσακίζοντας το διεθνές απατεωνίστικο πράσινο λόμπυ καθώς η Ρωσσία δεν έχει κανένα συμφέρον να μειώσει την εξαγωγή και την χρήση υδρογονανθράκων,

Αποστρατιωτικοποίηση, ουδετερότητα, απο-αυτοκρατοροποίηση, απορωσσοποίηση της ρωσσικής αυτοκρατορίας είναι οι ελάχιστες εγγυήσεις για μία ειρήνη διαρκείας

Όπως η ρωσσική πλευρά ζητά εγγυήσεις από την Ουκρανία στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός, έτσι και η ουκρανική πλευρά πρέπει να ζητά εγγυήσεις από την Ρωσσία.

Οι ελάχιστες εγγυήσεις που θα πρέπει να ζητά η Ουκρανία, πρέπει να είναι αντίστοιχες και ανάλογες με αυτές που ζητά η Ρωσσία, αν αποσκοπείται ειρήνη διαρκείας, και όχι μία προσωρινή ανακωχή.

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πρέπει να τεθεί η αποστρατιωτικοποίηση της ρωσσικής αυτοκρατορίας, η ουδετερότητά της έναντι στρατιωτικών συνασπισμών-ήτοι διάρρηξη στρατηγικής σχέσεως με την Κίνα, η διάλυση του CSTO, η απο-αυτοκρατοροποίηση της ρωσσικής πολιτικής σκηνής, και η ριζοσπαστική απορωσσοποίηση των μη-ρωσσικών εθνοτήτων της ρωσσικής αυτοκρατορίας.

Μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς. Η καλύτερη λύση στο ουκρανικό ζήτημα

Όσο παρατείνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για κλιμάκωση και επέκταση της συρράξεως.

Από την άλλη μεριά, τόσο αποδυναμώνονται οι δύο αντίπαλες πλευρές: ο διεθνής λιμπεραλισμός που έχει καταστρέψει τα έθνη, και ο ρωσσικός αυτοκρατορικός επεκτατισμός που επίσης έχει καταστρέψει πολλά έθνη.

Ένας περιχαρακωμένος μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς είναι το καλύτερο σενάριο την δεδομένη στιγμή.

Μία νίκη της Δύσεως, θα αλυσοδέσει την Ουκρανία στο διεθνές λιμπεραλιστικό στρατόπεδο και θα αποθρασύνει έτι περαιτέρω τις δυτικές παγκοσμιοποιημένες υπερεθνικές ελίτ.

Μία νίκη της Ρωσσίας, θα προσαρτήσει την Ουκρανία στην ρωσσική αυτοκρατορία, θα αποθρασύνει τις ρωσσικές ελίτ, οι οποίες θα συνεχίσουν να απειλούν και άλλες χώρες.

Η Μαρίν Λεπέν έχει κάνει 180 μοίρες στροφή εδώ και πολλά χρόνια. Νίκησε ο αυθεντικός λίμπεραλ υποψήφιος μεταξύ δύο λίμπεραλ υποψηφίων

Η Μαρίν Λεπέν έχει κάνει 180 μοίρες στροφή εδώ και πολλά χρόνια εις ό,τι αφορά την στάση της έναντι της ΕΕ. Τώρα όμως έφτασε να αυτοεξευτελίζεται διότι είναι ανίκανη πολιτικός. Νομίζει ότι με τις συνεχείς υποχωρήσεις ο κόσμος θα την αγαπήσει και δεν θα την αποκαλεί φασίστρια. Παντού στο δυτικό στρατόπεδο εμφανίζεται το ίδιο φαινόμενο, κόμματα να ενσωματώνωνται στο κυρίαρχο καθεστώς διότι φοβούνται την περιθωριοποίηση.

Ποτέ και για κανέναν λόγο δεν επιτρέπεται υποχώρηση από τις θέσεις σου, αν όντως τις πιστεύεις, ακόμη και αν μείνεις μόνος στον πολιτικό στίβο.

Με το να δηλώνει η Λεπέν ότι δεν θέλει πιά έξοδο της Γαλλίας από την ευρωζώνη και την ΕΕ, είναι σαν να υπαινίσσεται ότι οι διαφορές της με τον Μακρόν είναι δευτερευούσης σημασίας και όχι θεμελιώδεις.

Πολύτιμα συμπεράσματα από την μελέτη της ιμπεριαλιστικής βρετανικής πολιτικής για το πώς πρέπει να ασκείται η Ελληνική εξωτερική πολιτική

Μελετώντας την ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας εξάγουμε πολύτιμα συμπεράσματα για το σήμερα, και το πώς θα πρέπει να ασκείται η Ελληνική εξωτερική πολιτική.

Παρ' ό,τι δεν υπάρχει πιά η βρετανική αυτοκρατορία, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι που αντιμετώπισε αποτελούν επαναλαμβανόμενο σχήμα(pattern).

Ενώ ο Hobson στο κλασσικό έργο του Imperialism: A Study, θεωρεί ότι το βασικό κίνητρο του ιμπεριαλισμού είναι το οικονομικό συμφέρον, η μελέτη της ιστορίας δείχνει ότι οι Βρετανοί αξιωματούχοι εμφορούντο κυρίως από γεωπολιτικές ανησυχίες.

Είτε στην εποχή του Ναπολέοντος, είτε στην εποχή του "Μεγάλου Παιχνιδιού" στον Καύκασο κατά της Ρωσίας, είτε στα χρόνια του Α' παγκοσμίου πολέμου, οι Βρετανοί ανησυχούν για τον έλεγχο των στρατηγικών οδών, των επικοινωνιών, των σημαντικών πρώτων υλών, και των πληθυσμών του Τρίτου Κόσμου από κάποια αντίπαλη δύναμη.

Η στρατηγική του Αγαθοκλέους στην ουκρανική περίπτωση

Όσο η σύρραξη περιορίζεται μονοδιάστατα στον άξονα Ουκρανία-Ρωσσία, η Ουκρανία θα χάνει έδαφος όσο και αν ματώνει η Ρωσσία.

Επειδή η παρηκμασμένη Δύση φοβούμενη κατά μέτωπον σύγκρουση με την Ρωσσία αρνείται περαιτέρω βοήθεια στην Ουκρανία, το ρωσσικό επιτελείο ενθαρρύνεται και απειλεί χώρες όπως η Πολωνία με στρατιωτική εισβολή.

Η πιό σωστή τακτική αυτή την στιγμή για το αδύναμο μέρος, είναι η τακτική του Αγαθοκλέους, ήτοι να μεταφερθεί ο πόλεμος στο ρωσσικό έδαφος.

Χωρίς να τεθεί ζήτημα παγκοσμίου πολέμου, ή ξένης στρατιωτικής επεμβάσεως στην ρωσσική επικράτεια, μπορούν να ανοίξουν νέα μέτωπα ανεξαρτησίας στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, ώστε να διασκορπιστούν οι ρωσσικές στρατιωτικές δυνάμεις σε πολλά μέτωπα. Έτσι θα αποσυμπιεστεί το ουκρανικό μέτωπο.

H ρωσσική αυτοκρατορία παίζει το κλασσικό διπλό παιχνίδι

Στις χώρες της Βαλτικής που τώρα βρίσκονται εκτός της επικρατείας της, απαιτεί σεβασμό των ρωσσικών μειονοτικών δικαιωμάτων. Ενώ στις χώρες του Καυκάσου που τώρα βρίσκονται εντός της επικρατείας της, απαιτεί τον εκρωσσισμό των εθνοτήτων.

Στις 19 Ιουνίου 2018, η ρωσσική Δούμα υιοθέτησε ένα νομοσχέδιο που έκανε την εκπαίδευση σε όλες τις γλώσσες εκτός από τα ρωσσικά, προαιρετική, ακυρώνοντας προηγούμενους νόμους των εθνοτικών αυτονομιών και μειώνοντας την διδασκαλία σε μειονοτικές γλώσσες σε μόνο δύο ώρες την εβδομάδα.

https://www.dw.com/en/russian-minorities-fear-for-languages-amid-new-restrictions/a-41639610

Russian minorities fear for languages amid new restrictions

Residents of Russia's republics, which have large minority populations, fear their cultures are under attack after an announcement to significantly scale back the teaching of languages other than Russian.

Το Iπτάμενο(περιφερόμενο) Πανεπιστήμιο της κατεχομένης Πολωνίας ως αντιστασιακός μηχανισμός στον εκρωσσισμό και εκγερμανισμό του Πολωνικού λαού

Το Flying University, Iπτάμενο Πανεπιστήμιο ήταν μια παράνομη-υπόγεια εκπαιδευτική επιχείρηση που λειτούργησε από το 1885 έως το 1905 στην Βαρσοβία, τότε υπό τον έλεγχο της ρωσσικής αυτοκρατορίας.

Αναβίωσε μεταξύ 1977 και 1981 στην κομμουνιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας. Στην Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας, το Flying University παρείχε εκπαιδευτικές ευκαιρίες εκτός της κυβερνητικής λογοκρισίας και του ελέγχου της εκπαιδεύσεως.

Ο σκοπός αυτού και παρόμοιων ιδρυμάτων ήταν να παράσχουν στους Πολωνούς νέους μια ευκαιρία για εκπαίδευση στο πλαίσιο της παραδοσιακής πολωνικής παιδείας, όταν ήταν αντίθετο με την ιδεολογία των κυβερνητικών αρχών.

Διεθνής επιστολής διαμαρτυρίας Λετονών κομμουνιστών για βίαιο εκρωσσισμό της Λετονικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας

Το 1972, η επιστολή 17 Λετονών κομμουνιστών μεταφέρθηκε λαθραία έξω από την Λετονική ΣΣΔ και κυκλοφόρησε στον δυτικό κόσμο, κατηγορώντας το κομμουνιστικό κόμμα της Σοβιετικής Ενώσεως για ρωσσικό σωβινισμό και προοδευτική ρωσσικοποίηση όλης της ζωής στην Λετονία:

http://www.letton.ch/lvx_17com.htm

"Το πρώτο κύριο καθήκον είναι η μεταφορά από την Ρωσία, την Λευκορωσία και την Ουκρανία όσο το δυνατόν περισσότερων Ρώσων, Λευκορώσων και Ουκρανών και η μόνιμη εγκατάστασή τους στην Λετονία (...)

Τώρα η δημοκρατία έχει ήδη αρκετές μεγάλες επιχειρήσεις όπου υπάρχουν Σχεδόν κανένας Λετονός μεταξύ των εργαζομένων, του μηχανικού-τεχνικού προσωπικού και των διευθυντών (...).

Υπάρχουν επίσης εκείνοι όπου οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι Λετονοί, αλλά κανένα από τα στελέχη δεν καταλαβαίνει λετονικά (...)

Ό,τι ακριβώς κάνει η Ρωσσία στην Ουκρανία με τον γλωσσικο-πολιτισμικό υβριδικό πόλεμο, το κάνει και στο Καζακστάν

https://central.asia-news.com/en_GB/articles/cnmi_ca/features/2021/12/30/feature-01

Η προσπάθεια γλωσσικής εθνικοποιήσεως των μνημείων, της ονοματοδοσίας των δρόμων κλπ, βρίσκει αντίθετους τους ιθύνοντες της ρωσσικής αυτοκρατορίας, διότι ξέρουν ότι οι εθνικές ταυτότητες των χωρών που κατέχουν είναι άκρως επικίνδυνες για την αυτοκρατορική υπόσταση της Ρωσσίας.

Απαιτούν όλες οι πινακίδες και όλες οι πληροφορίες να αναρτώνται οπωσδήποτε και στα ρωσσικά. Ενώ οι εθνοκεντρικοί πολιτικοί του Καζακστάν θέλουν να καταστήσουν προαιρετική την αναγραφή στα ρωσσικά.

Tertia Roma delenda est

Αν δεν καταστραφεί πλήρως η τρίτη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όπως και οι δύο προηγούμενες, τα ανεξάρτητα έθνη θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση.

Η ιδέα της εθνικής ανεξαρτησίας στην Ευρώπη καταρρακώθηκε από την γαλλο-γερμανική αυτοκρατορία=ΕΕ. Τώρα καταρρακώνεται από την νέα ρωσσική αυτοκρατορία.

Στο ρωσσικό αυτοκρατορικό λεξιλόγιο «Πρώτη Ρώμη» είναι η Ρώμη στην Ιταλία, «Δεύτερη Ρώμη» είναι η Κωνσταντινούπολη στην βυζαντινή αυτοκρατορία.

Ο όρος "Τρίτη Ρώμη" χρησιμοποιείται για να εκφράσει τους ρωσσικούς ισχυρισμούς περί νομίμου αυτοκρατορικής διαδοχής. Αποσκοπεί στην αναβίωση της βυζαντινής αυτοκρατορίας με έδρα την Μόσχα.

Είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί η κλιμάκωση της συρράξεως στην Ουκρανία

Το ΝΑΤΟ και οι δυτικοί σύμμαχοι συνεχώς ανακοινώνουν ότι δεν θέλουν να εμπλακούν σε πόλεμο κατά της Ρωσσίας στην Ουκρανία.

Όμως αν η Ουκρανία προσαρτηθεί και μετατραπεί σε ρωσσικό έδαφος, τότε θα αποτελεί στρατιωτική βάση της Ρωσσίας εις βάρος της δύσεως. Ο ουκρανικός πληθυσμός θα ρωσσοποιηθεί βιαίως και θα αναγκαστεί να στρατευτεί στο πλευρό της Ρωσσίας.

Σε αυτή την περίπτωση η Ρωσσία θα συνορεύει με την Πολωνία, την Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Ρουμανία, και την Μολδαβία. Τις οποίες θα απειλεί όπως την Ουκρανία.

Η πολυπλοκότητα της τριγωνικής σχέσεως Ουκρανίας-Συρίας-Ρωσσίας

Μία από τις πιό ενδιαφέρουσες εξελίξεις στην ρωσσο-ουκρανική κρίση, είναι η στάση του Σύριου προέδρου Άσσαντ από την μία πλευρά, και στους Έλληνες υποστηρικτές του από την άλλη.

Αν κάποιοι υποστηρίζουν την στάση του Άσσαντ σήμερα, επειδή τον υποστήριξαν στην εσωτερικό πόλεμο στην Συρία, δεν έχουν ιδέα από διεθνείς σχέσεις. Οι μπααθιστές της Συρίας, κόμμα που κυβερνά με επικεφαλής τον Άσσαντ, έχουν περισσότερα κοινά στοιχεία με τους εθνικιστές της Ουκρανίας, παρά με τις υπερεθνικές αυτοκρατορικές αντιλήψεις του Πούτιν.

Ο πρόεδρος Άσσαντ ζήτησε βοήθεια από την Ρωσσία το 2015 για να σώσει την Συρία από την συμμαχία τζιχαντιστών-Δύσεως, τώρα όμως στέλνει στρατιωτική βοήθεια, προφανώς από υποχρέωση, εις βάρος την εθνικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.

Οι οριζόντιες ιδεολογικές συμμαχίες είναι κακός σύμβουλος για την χάραξη Ελληνικής Στρατηγικής

Όπως υπάρχουν εθνικιστές που έχουν ταχθεί με την Ρωσσία, υπάρχουν εθνικιστές που έχουν ταχθεί με την Ουκρανία. Όσοι εθνικιστές στην Ελλάδα έχουν ταχθεί αναφανδόν με το μέρος της Ουκρανίας, λόγω συντάγματος Αζόφ και αντιρωσσικών αισθημάτων, δεν μαθαίνουν τίποτε από την ρωσσο-ουκρανική κρίση. Κάνουν μία επιφανειακή, οριζόντια ιδεολογική σύνδεση με αυτό που τους εκφράζει την δεδομένη στιγμή, χωρίς να σκέπτωνται μελλοντικά σενάρια.

Αν υποθέσουμε ότι συνέβαινε στην χώρα μας το Grexit, και μετά σκοπεύαμε να επιβιώσουμε ως ανεξάρτητος γεωπολιτικός πόλος και ως κυρίαρχο έθνος, όλες οι χώρες των Βαλκανίων που επιθυμούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν απειλές από την Ελλάδα προκειμένου να παραμείνουν ουδέτερες.

Δεν θέλουμε να επιλέξουμε ποιός από τους δύο θα μας κατασπαράξει, οι δυτικές ή οι ανατολικές αυτοκρατορίες

H ρωσσική διαπραγματευτική ομάδα στις ρωσσο-ουκρανικές συνομιλίες για κατάπαυση του πυρός απαιτεί ειδική προστασία των δικαιωμάτων των ρωσσοφώνων εντός της Ουκρανίας.

Προσοχή, δεν απαιτεί δικαιώματα προστασίας όσων είναι ρωσσικής εθνικότητος, αλλά όσων μιλούν την ρωσσική γλώσσα. Σχεδόν οι μισοί Ουκρανοί μιλούν την ρωσσική γλώσσα επειδή τους την είχε επιβάλλει η Μόσχα.

Η ρωσσική κυβέρνηση χρησιμοποιεί την ρωσσική γλώσσα ως στοιχείο εθνικής ταυτότητος, την στιγμή που η ρωσσική γλώσσα είχε επιβληθεί βιαίως στις εθνότητες της Τσαρικής και Σοβιετικής Ρωσσίας ως επίσημη και μοναδική γλώσσα.

Μετά τόσα χρόνια Τσαρικής και Σοβιετικής Ρωσσίας το ποσοστό των αμιγώς Ρώσσων οι οποίοι τηρούν την ενδογαμία είναι μικρό. Οι περισσότεροι είναι μεικτής καταγωγής. Βασίζονται στην γλώσσα, στην ορθοδοξία, και στην αυτοκρατορική ιδέα για την κατασκευή μίας κατ' επίφασιν "εθνικότητος".

Η στρατιωτική ουδετερότητα είναι προσωρινή λύση για την Ουκρανία. Χωρίς απο-αυτοκρατοροποίηση της Ρωσσίας το πρόβλημα θα επιδεινώνεται

Aν επιλεγεί το μοντέλο Αυστρίας για την παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, ήτοι διατήρηση ουκρανικού στρατού αλλά ουδετερότητα εις ό,τι αφορά την ένταξη σε στρατιωτικούς συνασπισμούς, η Ουκρανία μετρά χρόνο προς τον ολικό αφανισμό.

Η Ρωσσία εκτός από ισχυρότερο στρατό, διαθέτει ισχυρότερο μηχανισμό αποκρανοποιήσεως και εκρωσσισμού των πολιτών, και είναι πολύ κοντά στην Ουκρανία. Στην κυριολεξία θέλει να την καταβροχθίσει, και να την αφανίσει από τον χάρτη δια παντός.

Σε περίπτωση που η Ουκρανία αποδεχτεί την στρατιωτική ουδετερότητα, το ελάχιστο που πρέπει να ζητήσει είναι να μην επεκταθεί ο ρωσσοκεντρικός στρατιωτικός συνασπισμός(CSTO) σε χώρες που συνορεύουν με την Ρωσσία. Δεν θα το δεχτεί η Ρωσσία, αλλά θέτοντας τέτοιο ζήτημα η ουκρανική ηγεσία αντιστρέφει το ρωσσικό αφήγημα.

Η ρωσσο-ουκρανική κρίση είναι σημαντικό μάθημα επαναστατικής στρατηγικής

Όπως έχει γραφτεί ξανά σε προηγούμενο άρθρο, το θέατρο πολέμου στην Ουκρανία δεν αφορά άμεσα τον Ελληνισμό, αλλά είναι το καλύτερο σχολείο για επαναστάτες που σκέπτονται με όρους δεκαετιών ή και αιώνων.

Υπάρχουν πολλές οπτικές γωνίες υπό τις οποίες μπορούμε να δούμε την σύρραξη.

Μία οπτική γωνία είναι ότι θέλουμε την διάλυση και της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, και της Ευρασιατικής Ενώσεως.

Μία άλλη οπτική γωνία είναι ότι ένας μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς, μπορεί να δώσει κίνητρα για εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα εντός ρωσσικών συνόρων, και εντός ευρωπαϊκών συνόρων.

Ένας Έλλην στρατηγιστής, πρέπει να φέρνει υποθετικώς τον εαυτό του πότε στην θέση του Ζελένσκι, και πότε στην θέση του Πούτιν. Τί θα κάναμε αν ήμασταν στην θέση του Ζελένσκι, ειδικώς πριν ξεσπάσει ο πόλεμος;

Το Τσαρικό Διάταγμα του Εμς για την απαγόρευση τους ουκρανικής γλώσσης

Στις 18 Μαΐου 1876, ο Tσάρος Αλέξανδρος Β', ενώ έκανε διακοπές στη Γερμανία, υπέγραψε ένα διάταγμα που προετοιμάστηκε από το Ειδικό Συμβούλιο, γνωστό ως Διάταγμα του Εμς.

Το διάταγμα ξεκίνησε με το ψήφισμα «να σταματήσει η δραστηριότητα των Ουκρανόφιλων, που αποτελεί κίνδυνο για το κράτος». Οι απαγορεύσεις που είχαν εισαχθεί από την εγκύκλιο Valuev έγιναν μόνιμες και επρόσθεσαν νέες.

Το διάταγμα:

-απαγόρευσε την εισαγωγή όλων των εκδόσεων στην ουκρανική γλώσσα στην αυτοκρατορία

Ο πόλεμος των αφηγημάτων είναι θεμελιώδους σημασίας για την ρωσσο-ουκρανική κρίση

Το ρωσσικό αφήγημα λέει ότι το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου καταπίεζε τους κατοίκους των δύο ρωσσόφωνων επαρχιών και δεν τους άφηνε να μιλήσουν την ρωσσική γλώσσα.

Θα ήταν ενδιαφέρον να πούν οι ρωσσικές αρχές πόσες φορές και για πόσους αιώνες καταπίεζαν μέχρι σημείου αφανισμού την πολωνική και ουκρανική γλώσσα.

Στην προσπάθεια βίαιου εκρωσσισμού των περιοχών της Τσαρικής και Σοβιετικής Ρωσσίας έκλειναν σχολεία και εξόντωναν δασκάλους επειδή δίδασκαν άλλη γλώσσα πλην της ρωσσικής.

Το 1831 ο υπουργός παιδείας της Τσαρικής Ρωσσίας πρίγκηπας Uvarov, έστησε έναν διαγωνισμό για να βρεθούν συγγραφείς οι οποίοι θα δημιουργήσουν ιστορικές δικαιολογίες για την προσάρτηση και αφομοίωση των εδαφών και των εθνοτήτων στις κατακτηθείσες δυτικές περιοχές της ρωσσικής αυτοκρατορίας.

Mελέτη του ευρασιανισμού ως αυτοκρατορικής ιδεολογίας

Για την κατανόηση του τρόπου σκέψεως της σημερινής ρωσσικής ηγεσίας είναι αναγκαία η μελέτη του ευρασιανισμού ως αυτοκρατορικής ιδεολογίας, καθώς και η ιστορική μελέτη των ανατολικών αυτοκρατοριών.

Ακολουθούν οι τίτλοι δύο συγγραμμάτων με θέμα την συγκριτική μελέτη των δυτικών και ανατολικών αυτοκρατοριών, και τις μεταξύ τους επαφές και συγκρούσεις.

https://bmcr.brynmawr.edu/2018/2018.09.58/

-Eurasian Empires in Antiquity and the Early Middle Ages: Contact and Exchange between the Graeco-Roman World, Inner Asia and China

-Rome and China: Comparative Perspectives on Ancient World Empires

Οι στρατηγικοί στόχοι κάθε εμπόλεμου μέρους βοηθούν πολύ στην ανάλυση των μελλοντικών εξελίξεων

Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να αναλύουμε κατά προσέγγιση το τί θα γίνει σε μία σύρραξη όπως την ρωσσο-ουκρανική, είναι να έχουμε στην διάθεσή μας εσωτερικά έγγραφα με τους στρατηγικούς στόχους του κάθε εμπόλεμου κράτους.

Στην αγγλική ορολογία αυτό ονομάζεται war aims. Μαζί με την μελέτη των συνθηκών ειρήνης και τα μυστικά πρωτόκολλα που υπογράφονται μετά από την λήξη κάθε συρράξεως, μας βοηθούν να έχουμε μία εικόνα για το πώς σκέπτεται και δρά ο κάθε κρατικός οργανισμός.

Τα εσωτερικά έγγραφα με τους στρατηγικούς στόχους ενός πολέμου καθυστερούν αρκετά χρόνια να δημοσιοποιηθούν για προφανείς λόγους. Οπότε δεν έχουμε αυτή την στιγμή στην διάθεσή μας τα ρωσσικά έγγραφα.

Να μην ζούμε με αυταπάτες ότι η Ρωσσία ή το ΝΑΤΟ θα σώσουν την Ελλάδα

Μέχρι στιγμής το ΝΑΤΟ έλεγε ότι δεν θέλει να εμπλακεί στον πόλεμο στην Ουκρανία. Όμως η Ρωσσία είχε δηλώσει ότι όσες χώρες πέριξ της Ουκρανίας προσφέρουν διαδρόμους για να τροφοδοτηθούν με όπλα οι Ουκρανοί, θα αποτελέσουν στόχο των ρωσσικών ενόπλων δυνάμεων.

Αυτό κοντεύει να γίνει πράξη. Οι Ρώσσοι δεν χρησιμοποιούν την αεροπορία τους, αλλά χρησιμοποιούν πυραύλους οι οποίοι πλήττουν ουκρανικές πόλεις και στόχους στα σύνορα με την Πολωνία.

Ανά πάσα στιγμή μπορεί να πλήξουν στόχο που θα βρίσκεται σε χώρα του ΝΑΤΟ, με πρώτη υποψήφια την Πολωνία. Και τότε θα δοκιμαστεί η αμφιρρέπουσα στάση του ΝΑΤΟ.

Ο ευρασιανισμός και η Ρωσσία του Πούτιν είναι κατά του αυτοπροσδιορισμού των εθνοτήτων

Είναι κωμικοτραγικό το ότι υπάρχουν εθνικιστές στην Ελλάδα που υποστηρίζουν την Ρωσσία χωρίς να διαβάζουν προσεκτικώς τις απόψεις του Dugin και άλλων ρώσσων ιμπεριαλιστών για τον εθνικισμό.

Η σημερινή ρωσσική ηγεσία δεν μισεί μόνο τον ναζισμό. Μισεί γενικώς τον εθνικισμό, πλήν του ρωσσικού σωβινισμού. Διότι θεωρεί, και πολύ σωστά, ότι οι εθνοκεντρικές ή εθνικιστικές αντιλήψεις των λαών που κατοικούν στα εδάφη της ή στην περιφέρειά της, αποτελούν διασπαστικό κίνδυνο για την αυτοκρατορία της.

Ο Dugin θεωρεί ότι ο εθνικισμός είναι ένα δυτικό, αστικό, καπιταλιστικό φαινόμενο, και τον αντιδιαστέλλει με την παράδοση. Την "παράδοση" την αντιλαμβάνεται με όρους βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Πρέπει να κάνουμε την ρωσσο-ουκρανική κρίση, ευκαιρία. Εδώ και τώρα Grexit

Πρέπει να κάνουμε την ρωσσο-ουκρανική κρίση, ευκαιρία, προκειμένου να επανέλθει στην πρώτη γραμμή της ειδησεογραφίας το Grexit.

Κάθε κρίση δημιουργεί κινδύνους και ευκαιρίες. Ο κίνδυνος είναι να εμπλακούμε σε έναν πόλεμο που δεν αφορά άμεσα τον Ελληνισμό. Η ευκαιρία είναι να απεγκλωβιστούμε από την εθνοκτόνο ΕΕ.

Στην τελευταία σύνοδο κορυφής της ΕΕ, οι ηγέτες του παρηκμασμένου και ημιθανούς οργανισμού δεν ήθελαν ή δεν μπόρεσαν να βρούν λύση ούτε για την εκρηκτική άνοδο των τιμών ενέργειας.

Είναι ικανοί να δημιουργούν προβλήματα, αλλά τελείως ανίκανοι να επιλύσουν το οιοδήποτε πρόβλημα.

Πασιφανής η αδυναμία του ΝΑΤΟ όταν έχει απέναντί του ισχυρό αντίπαλο

Η ουκρανική κρίση ανέδειξε την θρασυδειλία των δυτικών ηγετών και την αδυναμία του ΝΑΤΟ όταν έχει απέναντί του ισχυρό αντίπαλο.

Αρνήθηκαν οι δυτικοί σύμμαχοι να στείλουν αεροσκάφη στην Ουκρανία. Επίσης αρνήθηκαν να επιβάλλουν ζώνη αεροπορικού αποκλεισμού. Αυτά τα κάνουν μόνον όταν έχουν απέναντί τους χώρες όπως η Λιβύη, το Ιράκ, η Συρία.

Η ουκρανική κρίση είναι το καλύτερο γεωπολιτικό μάθημα. Καμμία χώρα δεν πρέπει να εμπιστεύεται το ΝΑΤΟ. Ρώσσοι, Κινέζοι, ισλαμικές χώρες, οσμίζονται την αδυναμία που αποπνέει η Δύση και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες.

Αν στην Δύση συνεχίσουν τις γελοιότητες περί πράσινης ενέργειας σε λίγα χρόνια θα παραταχθούν απέναντι στο κινεζικό ναυτικό με ιστιοφόρα

Εάν εφαρμοστούν άμεσα οι αυτοκτονικές προτάσεις των γελοίων που ηγούνται της ΕΕ για το ενεργειακό πρόβλημα, Ρωσσία, Κίνα, Ιράν, Βενεζουέλα, το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να περιμένουν 2-3 χρόνια, χωρίς να προκαλούν την δύση. Σε λίγο καιρό θα έχει καταρρεύσει όλη η δυτική οικονομία.

Αντί η ΕΕ να κάνει στροφή 180 μοιρών και να αποδεχτεί ότι η πράσινη ενέργεια είναι μία πράσινη απάτη, και ότι δεν υπάρχει περίπτωση ούτε για μία στο δισεκατομμύριο να αντικαταστήσει την αξιοπιστία των ορυκτών καυσίμων, τί προτείνει; Να κάνει την κρίση, ευκαιρία. Επιτάχυνση της αντικαταστάσεως των ορυκτών καυσίμων, ταχεία μετάβαση στις πράσινες πηγές ενέργειες.

Σταδιακή απορωσσοποίηση και η επανεθνικοποίηση των χωρών που συνορεύουν με την Ρωσσία

Ο γνωστός ευρασιανιστής Alexandr Dugin μας "ενημερώνει" ότι οι δυτικοί αναλυτές κάνουν λάθος να θεωρούν ότι η Ρωσσία δεν θα χρησιμοποιήσει προληπτικό πυρηνικό κτύπημα.

Λέει για τις ΗΠΑ η Ουκρανία είναι σημαντική αλλά όχι υπαρξιακή απειλή, ενώ για την Ρωσσία είναι ζήτημα υπαρξιακής απειλής, εννοώντας ότι η επιλογή του προληπτικού πυρηνικού πλήγματος πρέπει να θεωρείται δεδομένη σε περίπτωση συμμετοχής χωρών του ΝΑΤΟ στην σύγκρουση, επειδή για αυτόν Ουκρανία=Ρωσσία.

Ο Dugin αρκετές φορές αρέσκεται να δηλώνει σύμβουλος του Πούτιν, κάτι που δεν ισχύει. Αλλά είναι αλήθεια ότι αρκετές από τις ευρασιανικές ιδέες του έχουν υιοθετηθεί από το ρωσσικό πολιτικό κατεστημένο. Ίσως η ανάλυσή του να είναι σωστή, ίσως να μπλοφάρει.

Οι συγκρούσεις θα συνεχιστούν διότι όπως το ΝΑΤΟ θέλει να επεκταθεί προς ανατολάς, η Ρωσσία θέλει να επεκταθεί προς δυσμάς

Αναδιφώντας την ιστορία των ρωσσο-δυτικών σχέσεων στην εποχή του Ναπολέοντος, η Γαλλία και η Ρωσσία υπέγραψαν την συνθήκη ειρήνης του Τιλσίτ το 1807.

Εδόθησαν πολλές υποσχέσεις για διαρκή ειρήνη. Αλλά λίγο αργότερα, ο Ναπολέων αναγνώρισε το δουκάτο της Βαρσοβίας, ένα είδος πολωνικού κράτους. Αυτή η ενέργεια εξόργισε την Τσαρική κυβέρνηση και αμέσως μετά την υπογραφή της συνθήκης ειρήνης, αντί να βελτιωθούν οι σχέσεις τους, άρχισαν πάλι να επιδεινώνωνται.

Το αποτέλεσμα ήταν η εισβολή του Ναπολέοντος στην Ρωσσία.

Ο βίαιος εκρωσσισμός είναι προαιώνια στρατηγική της ρωσσικής αυτοκρατορίας

https://en.wikipedia.org/wiki/Chronology_of_Ukrainian_language_suppression

Ο βίαιος εκρωσσισμός είναι προαιώνια στρατηγική της ρωσσικής αυτοκρατορίας προκειμένου να κατασκευάζει Ρώσσους πολίτες και ρωσσικά εδάφη από το πουθενά.

To ότι κάποιος είναι ρωσσόφωνος δεν σημαίνει ότι ανήκει στην ρωσσική εθνότητα ή ότι τα εδάφη που κατοικεί είναι ρωσσικά. Η λίστα είναι ατελείωτη, τα ίδια έκανε και σε άλλες περιοχές που κατέλαβε η Τσαρική Ρωσσία.

Η επέκταση της ΕΕ στην σφαίρα επιρροής της Ρωσσίας αποτελεί casus belli

H EE και οι δυτικοί ηγέτες έχουν τυφλωθεί τελείως. Σε συνδυασμό με την διαχρονική αποβλάκωση και την λίμπεραλ αλαζονεία, τώρα υπόσχονται σε Ουκρανία, Γεωργία, Μολδαβία, ένταξη στην ΕΕ.

Παριστάνουν ότι δεν άκουσαν το μήνυμα της ρωσσικής ηγεσίας: "Η επέκταση της ΕΕ στην σφαίρα επιρροής της Ρωσσίας αποτελεί casus belli".

Με βάση τις πρόσφατες δηλώσεις δυτικών ηγετών, δεν τίθεται "άμεσα" ζήτημα εντάξεως της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, αλλά με τον ανόητο και μυωπικό τρόπο που αντιλαμβάνονται τις εξελίξεις, πιστεύουν ότι η επέκταση της ΕΕ στην Ουκρανία θα γίνει δεκτή από την Ρωσσία.

Οι δυτικοί αναλυτές λένε ότι η Ρωσσία θα καταστραφεί από τις οικονομικές κυρώσεις. Πριν ή μετά την οικονομική καταστροφή της Δύσεως;

Οι δυτικοί σύμμαχοι έχουν αποκλείσει από τις διεθνείς αγορές τρεις πετρελαιοπαραγωγικές χώρες με τεράστια αποθέματα, Βενεζουέλα, Ιράν, Ρωσσία, και περιμένουν να κερδίσουν τον οικονομικό πόλεμο εναντίον τους.

Συγχρόνως κλείνουν πυρηνικά εργοστάσια και εργοστάσια λιγνίτη, στο όνομα της πράσινης αποαναπτύξεως (degrowth), ώστε να μας αποδείξουν πέραν κάθε αμφιβολίας ότι εκτός από ηλίθιοι, είναι και αυτοκτονικοί ηλίθιοι.

Οι τιμές της ενέργειας έχουν εκτοξευθεί σε σημείο που θα καταρρεύσουν οι δυτικές οικονομίες, και οι διάφοροι δυτικοί ηγέτες συνεχίζουν να επιμένουν με αλαζονεία ότι η Ρωσσία θα καταστραφεί από τις οικονομικές κυρώσεις. Πριν ή μετά την οικονομική καταστροφή της Δύσεως;

Η διαρκής και μακροπρόθεσμη Ελληνική στρατηγική πρέπει να είναι η διάσπαση και η αποδυνάμωση των μεγάλων δυνάμεων

Αυτό που συμφέρει τον Ελληνισμό στην ρωσσο-ουκρανική κρίση είναι ένας μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς (war of attrition) μεταξύ των πλευρών, ώστε να αποδυναμωθούν και τα δύο μέρη.

Δεν θέλουμε να δούμε μία νέα βυζαντινή αυτοκρατορία να αναδύεται από την Πολωνία μέχρι το Βλαδιβοστόκ, η οποία θα προξενήσει τεράστια γεωπολιτισμικά προβλήματα επαναφέρουσα τις βυζαντινές αξίες και αντιλήψεις. Ούτε θέλουμε να δούμε επέκταση και ενίσχυση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ των οποίων οι αξίες και οι αντιλήψεις είναι επικίνδυνες για την επιβίωση των εθνών.

Με την προϋπόθεση ότι απομακρύνεται όλος ο Ελληνικός πληθυσμός από την εμπόλεμη ζώνη, και ότι διατηρούμε αυστηρά ουδετερότητα, θέλουμε τον κατακερματισμό και την αποδυνάμωση και των δύο πλευρών.

Η ουκρανική ηγεσία δεν διαθέτει έναν Κουτούζωφ

Το αν η καθυστέρηση στην κατάληψη του Κιέβου οφείλεται σε λάθη επιμελητείας των Ρώσσων στρατηγών, ή στην αναπάντεχη ουκρανική αντίσταση, ή στο ότι το ρωσσικό επιτελείο μέχρι στιγμής δεν έχει χρησιμοποιήσει την ρωσσική αεροπορία, δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Μπορεί να ισχύουν και οι τρεις λόγοι.

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι αρκετές διοικητικές υπηρεσίες και κέντρα αποφάσεων του Κιέβου έχουν μεταφερθεί σε άλλες πόλεις δυτικότερα, όπως το Λβιβ. Αλλά το Κίεβο δεν έχει εκκενωθεί πλήρως.